Driebanden
LOMMEL – Kunnen we zeggen dat het beste land in de wereld van het driebanden deze week met zijn zestien beste spelers om een hoog gewaardeerde titel speelt? Dat kunnen we niet! De Belgen hebben met de nummer één van de ranglijst (Frédéric Caudron) ongetwijfeld de beste speler van de wereld, ze kunnen moeiteloos een elftal spelers opstellen dat met de beste landen van de wereld kan concurreren, maar het allerbeste land in de breedte?
Daar moeten we sinds een paar jaar voor in Zuid Korea zijn. Met de opkomst van Kyung-Roul Kim als voorloper en in zijn spoor spelers als Sung-Won Choi, Jae Ho Cho, Choong Bok Lee en onder andere ook de jeugd wereldkampioen Haeng Jik Kim, zijn de Koreanen opgeklommen tot het nummer één land.
De Cuvino Superprestige geeft natuurlijk wel een verzameling te zien van gelauterde spelers en grote talenten, zoals Frédéric Caudron, Eddy Merckx, Eddy Leppens, Peter Ceulemans, Jef Philipoom, Roland Forthomme en nog tien andere spelers van naam en faam. Zij spelen om de titel die vorig jaar door Caudron op zijn palmares werd bijgeschreven.
De Belgen hebben veruit de meest imponerende historie in het driebanden: de hegemonie begon onder andere met Rene Vingerhoedt, de wereldkampioen van 1948 en 1960, maar beleefde vanzelfsprekend zijn gloriejaren met Raymond Ceulemans die van 1963 tot 1990 welhaast onverslaanbaar was in zijn meest geliefde discipline.
Frédéric Caudron heeft het vaandel overgenomen van de keizer, maar in de breedte is België niet meer het toonaangevende land. De Koreanen zijn nu het meest dominant, hoewel ze nog niet direct uitblinken met grote kampioenschappen.
Ze staan met hun beste vijf spelers op de wereldranglijst op betere posities dan de voornaamste concurrent België.
Als we die posities optellen, komen we tot het volgende totaal:
7 Sung-Won Choi, 8 Kyung-Roul Kim, 9 Jae Ho Cho, 16 Choong Bok Lee, 19 Dong Koong Kang.
Dat maakt een totale telling van 59.
De Belgen en hun vijf beste spelers:
1 Frédéric Caudron, 12 Eddy Merckx, 18 Eddy Leppens, 23 Jef Philipoom, 27 Roland Forthomme.
Dat maakt een totale telling van 81.
Derde in die totaalstand van de beste vijf spelers is Turkije:
13 Tayfun Tasdemir, 14 Murat Naci Coklu, 15 Lütfi Cenet, 21 Adnan Yüksel, 32 Savas Bulut.
Totaal voor de Turken: 95 punten.
Verder in de top vijf van beste landen staan Nederland en Spanje.
De Nederlanders hebben met Dick Jaspers (2e), Raimond Burgman (26), Jean Paul de Bruijn (33), Jean van Erp (37) en Glenn Hofman (38) in totaal 136 punten.
De Spanjaarden met Dani Sánchez (4e), Javier Palazón (17), Ruben Legazpi (31), Antonio Ortiz (41) en Jose Maria Mas (99) in totaal 192 punten.
De nummer zes is Colombia met Carlos Campino (30), Andres Naranjo (35), Heriberto Aristazabal (44), Robinson Morales (46) en Henry Diaz (47), totaal 202 punten.
Misschien wel het meest verrassend is dat Egypte met zijn beste vijf spelers op de ranglijst op een zevende plaats komt met 365 punten. Die staan op naam van Sameh Sidhom (28e), Riad Nady (61), Khaled Salem (86), Ihab El Messery (87) en Ragdi Henri (103), totaal 365 punten.
We weten natuurlijk allemaal wel dat Egypte - in alle eerlijkheid - niet tot de top tien landen behoort in het driebanden. De verklaring zou kunnen zijn dat het land niet mocht klagen over de wild cards die zijn uitgedeeld bij World Cups en wereldkampioenschappen.
De top vijf landen van de wereld zijn dus:
1 Zuid Korea (59 punten)
2 België (81 punten)
3 Turkije (95 punten)
4 Nederland (136 punten)
5 Spanje (192 punten).
Ver daarachter komen onder andere de Fransen, omdat ze weliswaar Jérémy Bury in de top tien van de wereld hebben (op vijf), Jérôme Barbeillon op de 39e en Jean Reverchon op de 59e plaats, maar daarna moeten terugvallen op Joël Switala in die ranglijst (88) en zelfs Xavier Clausse (338).
Dat geldt ook voor de Grieken en de Duitsers, die met Filippos Kasidokostas, Nikos Polychronopoulos en Martin Horn topspelers in hun midden hebben, maar daarna nauwelijks nog spelers in de top van de ranglijst. De Duitsers zouden bijvoorbeeld een prachtige ploeg aan tafel kunnen brengen met Martin Horn, Christian Rudolph, Ronny Lindemann, Thorsten Frings, Stefan en Markus Galla en Markus Dömer.
De ranglijst geeft zeker geen honderd procent betrouwbaar beeld. Denk alleen maar aan het gegeven dat Semih Sayginer, ongetwijfeld een potentiële top tien speler, al enkele jaren niet meer verschijnt in World Cups en kampioenschappen. Dat geldt ook voor de Nederlander Frans van Kuyk, die alleen vorig jaar de World Cup van Hurghada speelde.
Pedro Piedrabuena staat ook veel te laag op de ranglijst (67e), maar de Amerikaan wordt dan ook hoogst zelden bedeeld met wild cards.