VIERSEN – Twee gelouterde spelers vielen dolgelukkig in elkaars armen. De Belgische bondsvoorzitter Reginald Depoorter veegde een traantje weg van emotie en vanaf de tribune klonk een oorverdovend gejuich en getoeter.
De wereldtitel van Eddy Merckx en Frédéric Caudron werd zondagmiddag zowel in als buiten de arena van de Stadthalle in Viersen uitbundig gevierd.
De Belgen zijn op het podium van dit WK aan een inhaalslag begonnen. De biljartnatie met zo veel grote kampioen had tot vorig jaar nooit het WK voor landenteams gewonnen.
Op de erelijst stonden vooral de namen van Zweden, Duitsland, Turkije, Nederland, maar geen Belgisch team was er nog in geslaagd het goud te veroveren.
Totdat Merckx en Caudron, twee spelers met goud in de vingers, vorig jaar met succes aan een missie begonnen: de Belgen grepen voor het eerst de wereldtitel in de finale tegen Duitsland.
Zondag werd het kampioenschap geprolongeerd, weer in een beladen finale tegen het gastland Duitsland.
Kozoom legde de twee kampioenen op de dag na het succes tien vragen voor.
Frits Bakker (Kozoom): Twee wereldtitels in twee jaar: je zou kunnen zeggen dat jullie daarmee een smetje hebben weggewerkt op het palmares van België. Het beste land ter wereld mocht daar niet op ontbreken, toch?
Frédéric Caudron: ,,Het is niet aan ons te zeggen dat we het beste land ter wereld zijn... Maar in elk geval, het moest toch ooit gebeuren dat België op de erelijst komt. We hebben genoeg topspelers om de titel naar huis mee te nemen.’’
Eddy Merckx: ,, Het geeft inderdaad een goed gevoel dat we ook op dit vlak Belgie op de kaart aan het zetten zijn. Daar mochten we inderdaad niet langer op ontbreken.’’
FB: Jullie waren – als twee top vijf spelers – op papier het beste team, maar je moet het ook nog maar waarmaken. Zo’n titel prolongeren in zo’n sterk veld, het is een topprestatie. Wat was de kracht van dit Belgisch team in dit toernooi?
EM: ,, Een favorietenrol waarmaken is niet altijd zo gemakkelijk. Ook hier geeft dat natuurlijk een goed gevoel dat het twee keer achter elkaar is gelukt. We hebben het geluk gehad dat we elkaar konden opvangen op de momenten dat het nodig was. Je hebt er niets aan in een team dat je allebei een wereldpartij speelt en de ronde daarna allebei verliest.’’
FC: ,,De beste zijn op papier is nog geen garantie dat je gaat winnen. Er zijn eigenlijk genoeg sterke ploegen. Misschien zijn we even sterk op de twee plekken, wat niet altijd het geval is bij alle andere ploegen. Onze kracht? We weten van elkaar dat we tot het uiterste gaan, de moed nooit laten zakken en er alles aan doen om een topprestatie te leveren. En als we niet top spelen, proberen we gewoon te winnen...’’
FB: Ik zeg niets te veel als ik vaststel dat de wedstrijd tegen Nederland de lastigste en boeiendste was van het toernooi. Kun je beschrijven hoe de spanning was in de slotfase?
FC: ,,Als je tot de laatste carambole moet wachten op de beslissing, dan is de spanning op zijn hoogst. Je bent ook steeds bezig met de wedstrijd die zich op de andere tafel afspeelt, want je hebt het niet volledig in de hand. Het was kwalitatief geen zeer hoogstaande wedstrijd bij mij, maar dat werd gecompenseerd door een reuze dosis spanning. Goed voor het publiek dus!’’
EM: ,, Dat was inderdaad de match dat het er niet goed uitzag voor ons. De spanning was te snijden. Zeker de laatste beurten toen de beslissing ging vallen. Ik ben blijven vechten tot het laatste moment voor elk punt en het lukte dan ook nog om te winnen.’’
FB: Hadden jullie het gevoel beide in topvorm te zijn op dit toernooi, ondanks dat er geen super gemiddeldes zijn gespeeld?
EM: ,, Ik had nog een mooie halve finale plaats gehaald in de World Cup in Turkije een week geleden. Maar wat is vorm hè. In Viersen begint alles weer van nul en telt er voor de rest niets meer mee.’’
FC: ,,Ik heb naar mijn gevoel onder mijn niveau gespeeld wat moyenne betreft, maar had de nodige vechtlust om het tot een goeie eind te brengen. We speelden inderdaad een stuk lager dan vorig jaar, maar het heeft ook soms te maken met andere elementen (materiaal, spanning, en vorm van de dag). Maar winnen is het enige dat telt!’’
FB: Hoe hoog staat dit WK voor landen voor jullie op de ladder? Hoe belangrijk is het om deze titels op je palmares te zetten?
EM: ,,Het blijft een WK, dus de wil om te winnen zal niet ontbreken. Het belangrijkste is de eer, want iets te verdienen is er niet. Jammer, maar aan dde andere kant is het wel mooi dat we ook zo diep kunnen gaan zonder dat er iets te verdienen is.’’
FC: ,,Een wereldtitel is altijd welkom, maar ik kan nog steeds niet begrijpen dat zoiets mag georganiseerd worden. Als wereldkampioen gaan we naar huis met 375 euro per man. De UMB zou een minimum aan prijzengeld moeten voorzien, maar dat is niet het geval. De meeste spelers hebben een bepaalde verplichting tegenover hun eigen bond, daarom zijn de meeste toppers aanwezig. En dat wordt volgens mij gebruikt door de organisatie. En als je ziet dat de zaal vol zit, en de entreeprijs rond de 20 euro per dag bedraagt, dan begrijp ik echt niet hoe zoiets kan. Spijtige zaak...’’
FB: Klopt het dat het een toernooi is met een geweldige sfeer?
EM: ,, De sfeer en ambiance in dit toernooi zijn uitgegroeid tot iets uniek. De Duitsers zijn uitbundig, maar er is ook een gewoonte ontstaan dat alle Belgen die er zijn zich ook laten horen. Zo krijg je dan een volle zaal met volle ambiance. Als je dan in de finale komt tegen Duitsland kan het niet veel mooier zijn.’’
FC: ,,Er zijn inderdaAD twee kampen: de Duitse supporters en de Belgische supporters. Het is voor degene die het meest van zich laat horen :-)’’
FB: Jullie werden weer enorm gesteund door de Belgische supporters, net als vorig jaar, is dat een stimulans in moeilijke momenten?
FC: ,,Het is inderdaad leuk om gesteund te worden door een groot aantal meegereisde supporters.’’
EM: ,, Dat geeft zeker een extra stimulans. Je verliest nooit graag, maar zeker niet als je die steun voelt.’’
FB: Ik schreef op Kozoom dat Eddy de beste start had van het toernooi en Fred de beste eindsprint. Zijn jullie het daar mee eens?
FC: ,,Ik speelde een heel toernooi goed geconcentreerd en speelde maar één super wedstrijd (40 in 13 in de halve finale), de andere wedstrijden waren van hetzelfde niveau, dus niet echt opvallend. Een betere eindsprint? Eddy heeft volgens mij ongeveer hetzelfde verhaal.’’
EM: ,,Helemaal waar. Ik had zaterdag een prachige dag. Eerst met een partij van 30-1 in 8 beurten en daarna de winst op Dick Jaspers, die nodig bleek om door te gaan. Zondag heeft Frederic het verschil kunnen maken en was het genoeg dat ik gelijk kon blijven in mijn partij.’’
FB: Wat is het speciale van zo’n WK? Zijn jullie ook voortdurend aan het kijken wat de teamgenoot doet en naar de scores op het bord?
EM: ,,Ik kijk niet voortdurend naar de andere tafel waar Fred speelt, maar je hebt toch de neiging het allemaal goed te volgen, hoewel je natuurlijk vooral zelf ook moet blijven scoren.’’
FC ,,In ploegverband spelen heeft altijd iets speciaals, en ik denk dat het ook leuk is voor het publiek. Je moet het ook doen voor je partner, niet alleen voor jezelf. Samen winnen of verliezen, soms beter of minder goed spelen, maar nooit opgeven. Dat is de opdracht.’’
FB: Hebben jullie nog tijd gehad om het succes te vieren, of gelijk na de huldiging weer naar huis gereisd?
EM: ,, We hebben met al de Belgen nog wat gedronken in de bar. Daar werden we na een uurtje al vriendelijk verzocht om op te stappen. Dus zijn we het met de familie en enkele vrienden thuis verder gaan vieren.’’
FC: ,,We hebben zeker nog wat tijd doorgebracht met de Belgische delegatie en met de supporters, en dan naar huis gereisd. Heel veel tijd om te vieren is er nooit...’’