Logonieuwstvcommunitystore

Game IconDriebanden

Heimwee naar de westerse wereld

03-12-2013

Gepubliceerd door frits bakker

commentlinktwitterfacebook
thumbnail
© © Kozoom
Benny Delvaux als arbiter in de World cup van Hurghada

HURGHADA - Ver weg van thuis, voor een goed weekje uit het dagelijkse ritme, maar in de wereld waar hij zich veruit het beste thuis voelt. Met vrienden uit de Belgische arbiterswereld, in de World Cup van Hurghada met topbiljarters uit de hele wereld. Benny Delvaux (50), een geboren Belg, sinds 2007 voor z'n werk uitgezonden naar Abu Dabi in de Verenigde Emiraten, reist tenminste drie keer per jaar terug naar de westerse wereld. Voor vakantie met familie (twee zonen en een schoondochter) en voor zijn intens beleefde hobby: zelf biljarten, op een bescheiden niveau en arbitreren.

Vooral dat laatste, want Benny Delvaux behoort in België, in Europa en in de wereld tot de beste arbiters op biljartgebied. Vraag het aan de spelers en ze zijn unaniem in de kritieken: Benny is correct, kent de spelsituaties, voelt het spel aan en ziet alles.

Tien dagen op het Europees kampioenschap in Brandenburg, dit jaar, het jaarlijkse hoogtepunt op de Belgische multinationals in Blankenberge en nu de World Cup in Hurghada. Het zijn pareltjes aan de arbiterskroon van de sympathieke Belg, die zijn carrière begon op zijn twintigste en aan de wieg stond van het biljartcafé van Eddy Merckx.

,,Ik was lid van de Drie Bollekes in Boom, maar die club hield op te bestaan. Eddy Merckx wilde net een café openen zonder biljarts. Ik ben naar hem toegegaan en heb gezegd: als je een club wilt, dan is dit het beste moment. Zo is BC de Maen ontstaan en ben ik dikke vrienden geworden met Eddy.''

Zijn biljartcarrière ontwikkelde zich redelijk snel: een speler die goed uit de voeten kon in het vrij spel en later de kaderspelen en bandstoten. ,,Zoals iedereen dat deed, ben ik daarna ook driebanden gaan spelen. Ik heb een paar lesjes genomen van Eddy en heb het tot een gemiddelde van tussen de 0.750 en 0.800 gebracht.''

Het talent kreeg niet de kans om zich verder door te zetten, omdat Benny Delvaux, als start-up manager bij Borealis, steeds vaker werd uitgezonden naar buitenlandse projecten. Eerst naar Oostenrijk, Duitsland en Zweden en zes jaar geleden naar Abu Dabi.

De Belgische wereldreiziger, die inmiddels vloeiend zes talen spreekt, vertelt: ,,Mijn bedrijf Borealis is een Joint Venture aangegaan met Adnoc in de Verenigde Emiraten. Dat wil zeggen: zij brengen de olie, wij de technologie.'' Thuis, in Abu Dabi, heeft hij een eigen biljart, maar het werk slokt zo veel tijd op dat hij nauwelijks uren vrij heeft om te trainen. ,,Ik zou veel beter kunnen, maar heb niet de wedstrijdmentaliteit om het verder te schoppen. Biljarten zou ook een beetje amusement moeten zijn, maar aan de tafel leg ik mezelf te veel druk op.''

Als arbiter maakte Benny Delvaux, ondanks het vele reizen, een snelle doorbraak: eerst op gewestelijk niveau, daarna nationaal en zes jaar geleden gepromoveerd tot CEB arbiter. Hij vindt het zelf een ,,formidabele hobby'', die zich heeft vertaald in het hoogtepunt tot nu toe: het WK in Antwerpen. ,,Het ultieme wat je als arbiter kunt wensen.''

Drie keer per jaar terug naar België en andere toernooien, ook al om het wedstrijdritme op peil te houden. ,,Je begint het op den duur toch te missen, maar ik heb het geluk dat wij de Belgische kampioenschappen alle spelsoorten hebben. Daar heb ik het gevoel na een uur weer te pakken. Je staat aan de tafel om alle disciplines te tellen, met de wereldtop. Het kost me niet veel tijd om me dan weer razendsnel aan te passen.''

De World Cup in Hurghada is ook zeer zo'n mooie tussenstop. ,,De organisatie had vier Belgische arbiters gevraagd en ik was er één van. Het is weer een prachtige ervaring in een mooi toernooi, waar ik zelf ook al een keer speler ben geweest.''

Aan het eind van zijn verhaal komt de bekentenis: ,,Ik begin het hoe langer hoe moeilijker te vinden om terug te gaan als ik hier ben geweest. Het doet me soms enorm veel pijn. Ik begin mijn vrienden, niet te vergeten de familie, de club, de spelers en andere arbiters steeds meer te missen.''

,,We wonen daar in een 'housing complex' op 250 kilometer van Abu Dabi, waar alleen maar zand en petroleum is. Met zo'n tienduizend mensen van wie de meesten (70 %) Indiërs zijn of uit de Filippijnen, Thailand of Pakistan komen. Het is moeilijk om contact te maken, want ze hebben hun eigen cultuur. Ze schermen zich helemaal af en mogen bijvoorbeeld ook niet trouwen buiten hun leefwereld. Pas op hè, je verdient er ongeveer het dubbele inkomen van normaal, maar je mag het werk niet onderschatten, soms tot twintig uur per dag.''

Vooral in dat opzicht heeft hij enorm veel respect voor zijn vrouw Patricia. ,,Als die niet achter me zou staan, zou dit allemaal niet mogelijk zijn. Zij moet het toch maar doen hè, haar leven speelt zich alleen thuis af, zonder veel contact, terwijl ik lange dagen van huis ben voor het werk.''

,,Het mag van mij snel klaar zijn daar'', besluit Benny Delvaux. ,,Mijn vrouw is stilaan op het punt gekomen dat ze zegt, voor mij hoeft het niet lang meer te duren. En ik vind het zelf ook verschrikkelijk om weer terug te moeten gaan. Het schijnt dat ze met een nieuwe plant bezig zijn in Canada. Daar zouden we dan nog wel voor een paar jaar naartoe willen gaan. Maar in Abu Dabi hebben we het nu wel gezien.''

Commentaren