TOKYO - De regeerperiode van Raymond Ceulemans was in volle gang, de Belg liep van de ene naar de andere wereldtitel in het driebanden en niemand die het fenomeen kon stoppen. Johan Scherz niet, de kleine Oostenrijker, Rini van Bracht niet, de Nederlander, Raymond Steyaerts, Enrique Navarra, stuk voor stuk moesten ze de suprematie van de nooit meer geëvenaarde meester erkennen.
En toen kwamen de Japanners: Nobuaki Kobayashi, Junichi Komori (die vandaag op 74-jarige leeftijd overleed aan kanker), Koya Ogata, Yoshio Yoshihara, Yoshihiko Mano, Tatsuo Arai...
Het hoogtpunt: drie wereldtitels van Kobayashi en Komori in de eerste twee jaar van het WK voor landenteams. De wereldtitel van Kobayashi in Antwerpen, 1974... en tweede plaatsen voor Kobayashi, Komori, Yoshihara en Ogata op het WK.
Koya Ogata werd twee keer tweede, in Düren 1968 en Tokyo 1969, Nobuaki Kobayashi was de beste van alle Japanners in de jaren dat Ceulemans regeerde. Tweede op het WK in Las Vegas in 1970 (waar Ceulemans zijn honderdste titel veroverde), tweede in Buenos Aires in 1972, tweede in Cairo in 1973. Junich Komori schitterde met drie derde plaatsen op een WK en verbeterde een legendarisch wereldrecord hoogste serie in de Nederlandse eredivisie. Hij bracht het record, dat op naam stond van Willie Hoppe (met 25) in 1993 in Zundert op 28. Dat record werd later geëvenaard door Raymond Ceulemans (1993), Roland Forthomme (2012) en Frédéric Caudron (2013).
Het WK in Antwerpen, in 1974, in het hol van de leeuw, de achtertuin van Raymond Ceulemans die elf wereldtitels op een rij had gehaald, was een onvergetelijk Japans succes. Nobuaki Kobayashi liet vanaf de start van het toernooi zijn klasse zien en kondigde een aanval op de legende aan.
De negende ronde was gedenkwaardig: Raymond Ceulemans verloor van zijn landgenoot Ludo Dielis, Nobuaki Kobayashi werd verslagen door Yoshio Yoshihara. De finale bracht het publiek op de banken: de Japanner leidde na twintig beurten met 34-12, daarna sloeg Ceulemans terug en nam de leiding met 52-47. De Belg had het goud in zicht, kwam op 59-54, maar dan sloeg Kobayashi meedogenloos toe met een serie van zes! Het was zijn eerste wereldtitel na drie tweede plaatsen.
De doorbraak van de Japanners was een feit. De generatie met Kobayashi en Komori was de succesvolste, later veroverde Ryuuji Umeda de wereldtitel in 2007 in Cuenca, Ecuador. Junich Komori en Nobuaki Kobayash waren met hun wereldtitels in 1981 en 1985 de eerste winnaars in een rij die later werd beheerst door Torbjörn Blomdahl en Michael Nilsson en de laatste drie jaar door Eddy Merckx en Frédéric Caudron voor België.
Junichi Komori (links) op het podium met Raymond Ceulemans en Nobuaki Kobayashi
Zijn eerste podiumplaats op een WK individueel haalde Komori in 1976 in Oostende waar hij derde werd na Raymond Ceulemans en Nobuaki Kobayashi. Twee jaar later stond hetzelfde drietal op het podium in Las Vegas, net als in Nederland in 1985, ook weer met Ceulemans, Kobayashi en Komori.
Junichi Komori zal behalve voor de twee wereldtitels met het Japanse team worden herinnerd als de beminnelijke speler, die zo prachtig, onbeweeglijk en onverstoorbaar aan het biljart stond. ,,Hij was een gentleman, een geweldig mens'', zegt de Spaanse drievoudige wereldkampioen Dani Sánchez, die als jonge, aankomende speler veel optrok met de Japanner en lessen van hem kreeg.
Raymond Ceulemans (vauit New York): ,,Junichi was een fantastisch persoon. Hij sprak niet zo goed Engels, daarom was het vaak moeilijk om te communiceren, maar toch voelde hij altijd aan als een warm en goed mens, een gentleman. Ik wist niet dat hij ziek was, dus dit overvalt mij.''
Torbjörn Blomdahl (,,Ik heb moeten huilen toen ik het nieuws kreeg'') reageerde vanuit New York: ,,Mijn oprechte deelneming aan zijn familie. Hij was misschien wel de meest elegante speler ooit en een heel vriendelijk mens. Rust in vrede, beste Komori-san. We zullen je missen.''
Dani Sánchez was ook één van de eersten die op de vroege zondagmorgen het nieuws van Komori's overlijden kreeg uit Japan. ,,Ik werd gebeld door Umeda san'', zegt de Spanjaard.
Junichi Komori (11 juli 1941) werd al geruime tijd niet meer gezien op internationale toernooien. Hij leed aan de ziekte kanker.
Junichi Komori (midden) met Dieter Müller, Tatsuo Arai,Torbjörn Blomdahl, Ludo Dielis, Christ van der Smissen, Sang Lee, Rini van Bracht, Richard Bitalis en Raymond Ceulemans