Driebanden
SLUISKIL – De man die het hardst juichte, met de grote beker hoog boven het hoofd getild, was de coach die al een paar jaar roept dat hij op successen jaagt. Jan Kikken schreeuwde zijn vreugde uit, nadat zijn team, Dallinga/Frans Bevers vandaag (zondag) de finale van de play-offs tegen TOVV.nl/MCR om het Nederlands kampioenschap had gewonnen.
Frédéric Caudron, de kopman, beleefde de eindzege meer ingetogen, als één van de vele hoogtepunten in een jaar. ,,Toch vind ik dit een prachtig succes van teamwerk, waar ik heel blij mee ben’’, zei hij na de eclatante overwinning van vrijdagavond op Eddy Merckx en de remise in de return.
Jean Paul de Bruijn, de andere uitblinker van het dubbele weekend, moest tijdens de huldiging af en toe nog een traantje van ontroering wegpinken: de emotie had alles te maken met een dubbel gevoel: het kampioenschap werd gehaald een paar dagen nadat zijn vader na een lang ziekbed was overleden.
,,Hij heeft gezegd dat hij absoluut wilde dat ik zou spelen.’’ En net als vrijdagavond, in de eerste wedstrijd in Vlaardingen, was hij één van de speerpunten in het team, in de return bracht hij als enige Zeeuw in het viertal het thuispubliek in vervoering. De serie van zestien, waarmee hij op een achterstand van 34-33 tegen Dave Christiani de beslissing in de partij forceerde, was van een grote schoonheid.
Glenn Hofman glunderde breeduit op het podium van de winnaars, trots als hij was op zijn prestatie, twee keer veel te sterk voor Richard Bitalis, een geslepen routinier, met beslissende series op de cruciale momenten en ook hoge gemiddeldes.
,,Het is eigenlijk een gek jaar voor me’’, stelde de jonge speler, die onder meer na een overwinning op de regerende Europese kampioen Filippos Kasidokostas derde werd op het Ek. ,,Ik speel dit jaar geen hoge gemiddeldes, maar ik sta er meestal wel op het moment dat het nodig is. En in deze dubbel in de play-offs heb ik wel op een hoog niveau gespeeld, vind ik zelf.’’
Eddy Leppens had na een sterk seizoen een minder optreden in de play-offs. Frans van Kuyk versloeg hem twee keer in de dubbel, vrijdag zelfs in een ondermaatse wedstrijd voor Leppens. ,,De slechtste van deze competitie’’, erkende hij zelf. Zondag was de start veelbelovend, maar had zijn Brabantse tegenstander weer een beter eindschot.
De twee sterkste teams van de competitie troffen elkaar dit weekend in een finale, die vrijdagavond in Vlaardingen al werd afgesloten met een 6-2 voorsprong voor Dallinga. Zondagmiddag werd de overwinning en het kampioenschap voor de pauze veiliggesteld door zeges van Jean Paul de Bruijn en Glenn Hofman op Dave Christiani en Richard Bitalis.
Frédéric Caudron demarreerde met een grote serie (veertien) weg van Eddy Merckx, maar de twee Belgische en internationale toppers, die op zaterdag in een Grand Prix in Sint Truiden een zinderende finale speelden (40-40, Merckx won na vier penalty-series) bleken ook in Sluiskil weer aan elkaar gewaagd.
Eddy Merckx vocht eerst terug in de partij en maakte uit met een serie van acht. Caudron mocht daarna naar de tafel voor de nabeurt en maakte de zes caramboles die hij nodig had voor de 50-50.
Met de winst van Frans van Kuyk op Eddy Leppens meegerekend, eindigde de return dus op 5-3 voor Dallinga.
Meerten Dallinga, het brein achter het succes, noemde het de bekroning van een prachtig teamwerk. Die kwaliteiten dichtte ook Jan Kikken zijn team toe. ,,We hebben vijf spelers, want ik reken ook Peter De Backer mee, die op alle fronten hoog scoren. Dat maakt Dallinga/Frans Bevers tot een wereldteam.’’
En of de nieuwe Nederlandse kampioen nu in navolging van het voetbal ook Europa ingaat?
Helaas werkt dat zo niet in het topbiljarten. Frédéric Caudron is bijvoorbeeld de kopman van het beste team van de wereld: Agipi.
Maar wie diep in het hart keek bij Meerten Dallinga en Jan Kikken, zag een stiekem gekoesterde wens om ooit met de Nederlandse kampioen de internationale krachtmeting te zoeken.
De uitslagen van de partijen:
Caudron-Merckx
50-19 in 18
50-50 in 20
Leppens-Van Kuyk
34-50 in 36
44-50 in 24
De Bruijn-Christiani
50-47 in 25
50-35 in 23
Hofman-Bitalis
50-34 in 37
50-25 in 26.
De gemiddeldes van de acht finalisten over het hele jaar:
Dallinga team:
Frédéric Caudron 2.045 (13 gewonnen, 3 verloren)
Eddy Leppens 1.613 (11 gewonnen, 3 verloren)
Jean Paul de Bruijn 1.469 (11 gewonnen, 10 verloren)
Glenn Hofman 1.288 (18 gewonnen, 3 verloren, 1 gelijk).
TOVV team:
Eddy Merckx 1.677 (15 gewonnen, 5 verloren, 1 gelijk)
Frans van Kuyk 1.439 (13 gewonnen, 3 verloren)
Dave Christiani 1.437 (15 gewonnen, 3 verloren, 1 gelijk)
Richard Bitalis 1.414 (18 gewonnen, 3 verloren).