Driebanden
TRABZON – Het was zeker niet de start die Therese Klompenhouwer had verwacht, want hoe dicht was ze vanmiddag in haar eerste partij in Trabzon al bij de definitieve uitschakeling in de World Cup. Zes keer (!) miste haar Turkse tegenstander een matchbal en met een gemiddelde waar ze anders niet naar omkijkt, won de 28-jarige Nederlandse uiteindelijk toch nog die eerste partij.
Het was ver beneden haar stand, zo besefte ze zelf ook onmiddellijk na die dramatische start tegen de Egyptenaar Khaled Salem met 0.558 gemiddeld. De verwachtingen waren nog wel zo hoog gespannen. ,,Ik heb een paar sterke partijen gespeeld de laatste weken, voelde me hier snel thuis, het toernooi wordt gespeeld in een mooi hotel, op de biljarts (Platin) heb ik mijn eerste Europese titel behaald. Dus eigenlijk was ik er klaar voor om héél sterk te starten’’, verzekert ze.
Vanavond heeft ze zich aarig hersteld met een overwinning op de Turk in de groep, Mehmet Saglam, die zijn eerste partij tegen Salem had gewonnen met 2-1. De veelvoudige Nederlandse kampioene, met een hoogste partijmoyenne van 2.045 en een hoogste serie van twaalf op haar naam, wonhaar tweede wedstrijd met 2-1 en 0.825 gemiddeld. Ze keert dan ook morgen terug in het toernooi, misschien wel op weg naar een plaats in het hoofdtoernooi.
Therese Klompenhouwer, die drie Europese titels won en één keer zilver haalde op een WK, is profbiljartster en heeft het biljarten geleerd in het café van haar ouders in Nijkerk, waar ze sparringpartner was van haar broer Jarno. ,,Ik ben verliefd geworden op het spel’’, vertelt ze, ,,omdat ik het zo’n prachtige sport vind. Ik geniet er vooral ook van om naar topspelers te kijken. Het blijft me boeien, al vanaf de eerste jaren dat ik biljart speel.’’
Jarenlang mocht ze van de KNBB (Nederlandse biljartbond) haar talent ontwikkelen met bondstrainingen van Christ van der Smissen. De opleiding van jonge talenten, bijvoorbeeld ook van Glenn Hofman, is vorig jaar om financiële reden stopgezet. ,,Ik mis de trainingen van Christ enorm’’, zegt Therese. ,,Mijn gemiddelde schommelt nu rond de 1.000, ik weet echter dat ik nog veel verder kan komen. Maar dan heb ik wel iemand nodig die me daarbij helpt.’’
Over steun uit de huiselijke en familiale kring heeft Therese overigens niets te klagen. ,,Mijn vriendin Bertine staat helemaal achter me en ook mijn familie en vrienden. Je houdt niet voor mogelijk wat ze allemaal voor me doen, daar ben ik ze heel dankbaar voor. Ze hebben er alle begrip voor dat ik af en toe niet naar een verjaardag kan komen, omdat ik een wedstrijd moet spelen.’’
,,Het is wel een opoffering’’, bekent ze, ,,die ik moet leveren sinds de KNBB de steun heeft teruggetrokken. Ik moet nu al mijn reizen en verblijven bij de World Cups zelf betalen. Er is totaal geen ondersteuning meer.’’
Therese Klompenhouwer ziet het spelen van die toernooien niettemin als de enige manier om verder uit te groeien. ,,Het is ook geen straf voor me, ik vind het heerlijk om naar al die World Cups te gaan. Ik trek meestal met de Nederlandse jongens op, maar ook vaak met de Belgische biljarters. De sfeer onder elkaar is altijd heel goed.’’
Heeft ze nog altijd het gevoel dat ze wat vreemd wordt bekeken als vrouw in een zogenaamde mannensport? Therese: ,,Daar heb ik me al lang overheen gezet. Ik heb al lang laten zien dat ik een aardig potje kan biljarten. Vaak word ik nog ten onrechte onderschat. Dat maakt me alleen maar sterker.’’
In Trabzon is Therese trouwens met nog drie andere vrouwen: Gülsen Degener, de Koreaanse Kyung Oh Hee en nog een andere Turkse speelster. ,,Ik zie biljarten in elk geval niet als een pure mannensport, wat anderen daar van vinden, moeten ze zelf maar weten.’’