Bu sorunun cevabı basit: Hayır. O, dünyanın bir numarasındaki sporcu ve geçtiğimiz 10 yıl içinde, diğer sporculardan daha fazla büyük turnuva kazandı. Ne yapıyorsa gerçekten iyi yapıyor.

Aynı soruyu daha karmaşık ve uzun şekilde cevaplamak gerekirse; Belki. Ama önce 3 banttaki mevcut duruma bir göz atalım. Üst düzey oyuncuların bire bir antrenörleri yok. Biz bunu normal görüyoruz, ama tuhaf. Her üst düzey tenisçinin, golfçünün, kayakçının, boksörün, jimnastikçinin bire bir çalıştığı antrenörü vardır. Bunun günışığı kadar net bir nedeni var ki; 3 bant oyuncuları kendilerine birer koç tutacak kadar para kazanamıyorlar.

Daha derin ve daha gizli sebebi ise: Bu, hiçbir zaman bilardo sporunun kültürünün bir parçası olmadı, dahası sporcular, antrenör olarak gördükleri insanlar tarafından “mental olarak zayıf” niteliğinde görünmek istemiyorlar. Üç bant dünyası daha ziyade biraz “maço”dur. Hiç çok açık fikirli olan bir üç bant oyuncusuna rastladınız mı? Bence biz bilardoda futboldan daha kötüyüz. Spor psikologlarının konusunu, şaka yollu ve alay konusu olmadan gündeme getiremezsiniz. Söylediğim için üzgünüm ama bizim sporumuz biraz geri kafalı. Dünyanın geri kalanına yetişebilmek için, “bizler erkeğiz ve yardıma ihtiyacımız yok” gibi davranmayı bırakmalıyız.

Yani Caudron dediğim zaman aslında bütün profesyonel üç bant oyuncularını kastediyordum. Geçtiğimiz 10,20,30 yıldır kendi antrenörlüklerini kendileri yaptılar. Bireysel antrenör ile çalışmak üç bantta daha önce yapılmadı. Sadece kendileri yaptılar. Yetenekli bir oyuncu olmak, iyi bir koç olmaktan çok farklıdır. Zirveye yükselen ve uzun süre orda kalanlar, her iki işte de oldukça yeteneklilerdi. Zanetti, Blomdahl, Jaspers, Sanchez, Caudron, Merckx ve daha bir çok ismi bu duruma örnek olarak sunmak oldukça kolay. Ayrıca, kendileri için koçluk yapan bir sürü isim, tırnakları ile kazıyarak bulundukları duruma geldiler.

Bir antrenör Caudron için ne yapabilirdi? Diye sorabilirsiniz. Tekniği mükemmel, bilgisi geniş, taktiksel kararları tam yerinde değil mi? Bu soruyu soruyorsanız önce şunu düşünün; Gezegendeki en doğal yetenekli oyuncu olarak kabul edilen Ronnie O’Sullivan, kısa bir süre önce, Mark Williams’ın kariyerini canlandırmaya yardım eden bir koçluk birimi olan SightRight takımına katılacağını açıkladı. Spor psikiyatristi Steve Peters, özellikle O’Sullivan’ın hedefleri ve oyunun zihinsel sorunları üzerinde çalışmasına yardımcı olacak.

Eğer milyonlarca Pound kazanan Ronnie O’Sullivan gibi bir isim bile profesyonel bir yardıma ihtiyaç duyuyorsa, neden üç bant oyuncuları ihtiyaç duymasın? Herkesin aynı türden yardıma ihtiyacı olmaz. Koçluk bir sürü şey kazandırabilir. Bazı oyuncular özel yardımlarla, tutumlarını ve psikolojilerini geliştirebilirler. Diğerleri, taktik analizden faydalanabilir veya masada daha iyi kararlar vermek için atak ve savunma arasındaki denge üzerinde çalışabilirler. Ve son olarak en önemlisi bazı oyuncular ise sinir, stres ve endişe ile nasıl başa çıkabileceklerini öğrenebilirler.

Bunu yapabilmeniz için, bu becerilerin DNA'nızda olmadığını kabul etmeniz gerekir, ancak öğrenilebilir. Yine burada üç bant’ın maço kültürü devreye giriyor. Oyuncuları “zihinsel olarak güçlü veya zihinsel olarak zayıf” olarak etiketleme eğilimimiz vardır ve bu etiketi genellikle ömür boyu taşırlar. Bu bazen doğru olabiliyor: Bazı oyuncular mental hatalarını her yıl tekrar edebiliyorlar. Ama bazen de yanlış ve zalimcedir: olgunlaştıkça zihinsel güçlere dönüşen oyuncular vardır ve bir koç bu süreci besleyebilir ve hızlandırabilir.

Bugün üç bantta, daha önce hiç olmadığı kadar çok para var. Yaşlı köpeğe yeni numaralar öğretemezsiniz. Bugün 50 kadar şampiyon olmuş oyuncuya kişisel koç tutmalarını önermeyeceğim. Ama yeni nesil için: Kariyerlerini TB veya MZ gibi, tırnakları ile kazıyarak yapmaya çalışmaları aptallık olabilir. Bunun yerine O’Sullivan’ın alçakgönüllülüğünden esinlenebilirler. Kendilerine yol gösterecek bir uzmana başvurabilirler. Bu konuda İspanya Federasyonu çalışmalar başlattı. Kısa bir süre önce, genç David Martinez’in bir maçını izledim ve çok etkilendim. Yol boyunca kendisine yardım edildiği aşikardı.

Ulusal Federasyonlar için reçete oldukça basit: Eski üst düzey oyuncuların, (Quetglas İspanya, Burgman Hollanda, Kühl Almanya, Stroobants Belçika vb.) yeteneklerini geliştirmek ve zorlu arenaya hazırlanmak için yeni nesil oyunculara, bilgi ve tecrübelerini aktarmalarını sağlamak. Otuz yıl önce, "bireysel" bir teknikle, kendine özgü bir vuruşla, sıra dışı bir duruşla, kendi kendini yetiştirmiş oyuncular vardı. Bugün bu oyuncular Dünya Kupası ön elemelerine bile giremezler. Otuz yıl önce, akşamdan kalma ve üç saat uyku ile oynayan oyuncular vardı. Bu o zaman da doğru değildi, şimdide kesinlikle doğru değil. Üç bant bilardo zorlu bir spordur.

2019’da üç bant yıldızı olmak istiyor musunuz? Myung Woo Cho ile rekabet edebilmek ister misiniz? O zaman çok fazla çalışmanız gerekmektedir. Eğer genç ve yetenekli iseniz, bir antrenör bulun.

Bert Van Manen'in makalesinden tercüme edilmiştir.