Belgische biljarters grijpen de macht in 2017

08-12-2017

Gepubliceerd door frits bakker

Eddy Merckx, één van de drie Belgen voor de finaledag, speelde Tonny Carlsen uit het toernooi

EL GOUNA - Wat een onwaarschijnlijk mooi jaar is dit voor de Belgen! Met de dubbele triomf van Frédéric Caudron (goud) en Eddy Merckx (zilver) op het wereldkampioenschap in Boliva en de overwinningen van Caudron en Merckx in de World Cups van Bursa en Ho Chi Minh was 2017 al een jaar van roem en glorie. De afsluiter van het jaar, met de World Cup in El Gouna, heeft de hegemonie nog verder verhoogd. Eddy Merckx, Frédéric Caudron en Roland Forthomme staan morgen, zaterdag, in de halve finales van het toernooi aan de Rode Zee. De enige speler die het Belgische feestje nog kan verstoren is Marco Zanetti.

De World Cup historie, in een korte periode afgewisseld met BWA-toernooien, gaat terug tot 1986, toen Raymond Ceulemans in Parijs de eerste World Cup won. En in al die jaren tot en met nu, stonden maar één keer drie Belgen op het podium. Dat was in 1988 in Valkenburg, waar Laurent Boulanger winnaar was voor Nobuaki Kobayashi en Raymond Ceulemans en Ludo Dielis de nummers drie en vier waren. Drie decennia later, om precies te zijn 29 jaar, herhaalt die historie zich. De Belgische vlag wappert al op de tribunes en wie weet komt de winnaar morgen ook weer uit Belgenland.

Bovendien is Frédéric Caudron aan het eind van dit jaar de zekere nummer één van de wereld en is Caudron als hij morgen de finale wint ook de winnaar van de World Cup cyclus. Hij is de enige die Haeng-Jik Kim, de huidige leider in het klassement, nog kan bedreigen.

Eddy Merckx en Marco Zanetti waren de eerste twee spelers die zich plaatsten voor de halve finales door winst op Tonny Carlsen en Murat Naci Coklu. Frédéric Caudron en Roland Forthomme gingen in de volgende sessie van de kwartfinales mee naar de finaleronden door winst op Haeng-Jik Kim en Dick Jaspers. De 47-jarige Forthomme is terug in de top van een World Cup, nadat hij 11 en 12 jaar geleden de World Cups won in Volos en Hurghada. Zijn overwinning op Dick Jaspers in de kwartfinales tekende zich af in het slot van de partij, nadat de score tot 22-22 en 29-29 gelijk op was gegaan. Met de finish in zicht was Forthomme niet meer te houden: hij won met 40-32 in 18 beurten.

Frédéric Caudron sloeg de bres tegen Haeng-Jik Kim voor de pauze (11-3 en 22-11), verhoogde zijn voorsprong met een serie van 9 in de 18e beurt en werd in het slot niet meer bedreigd: 40-21 in 26. Eddy Merckx maakte een eind aan de illusies van de revelatie van het toernooi, Tonny Carlsen. Ook Merckx was superieur met scores van 13-4, 36-13, resulterend in 40-24 (19) aan de eindstreep.

Toch is er nog één sta-in-de-weg voor de drie Belgen: Marco Zanetti, die in zijn derde jeugd als topspeler de status van zijn gouden generatie hoog houdt. De Italiaan toonde maar weer eens zijn ongelooflijke vechtersmentaliteit in zijn partij tegen Murat Naci Coklu. Want na een start met 3, 10 en 5 leidde de Turk na drie beurten met 18-0 en na zes beurten met 20-2!!! Maar Marco Zanetti is het schoolvoorbeeld van de never-give-up fighter. In het tweede partij kwam Zanetti terug met series van 7 (7e beurt) en 11 (11e beurt), trok de score gelijk naar 31-31, miste op 39-36 één matchbal en bekroonde zijn come-back in de volgende beurt: 40-36 in 19 beurten.

De halve finales voor zaterdag:
11.00 uur (10.00 Europa): Merckx-Zanetti
13.00 uur (12.00 Europa): Caudron-Forthomme.

De vroegste sessie, met de laatste zestien, was ook al Belgisch gekleurd met drie van de vier spelers die doorgingen. Maar bovenal was het de ronde waarin Tonny Carlsen zijn toernooi nog meer glans gaf door Dani Sánchez te verslaan in een adembenemend slot (40-39). De voormalige Spaanse wereldkampioen verspeelde in die partij een voorsprong van 20-11 in tien, want vier beurten later kon Carlsen gelijkmaken (20-20). Het werd ook nog 32-32, de Deen ging daarna op de finish af (35-33 en 39-35) en zette Sánchez onder druk met zijn laatste carambole op 40-35. De eindsprint van de Spanjaard strandde op één carambole, een riskante positie die hij met zijn 'verkeerde hand' moest spelen. De speelbal verdween na een lange weg achterom de derde bal. Tonny Carlsen werd beloond met een verdiend applaus.

De laatste Aziaat die overleefde, Haeng-Jik Kim, speelde de beste partij in die ronde met zestien. De furieuze start van de nog altijd jeugdige Koreaan maakte Nikos Polychronopoulos al na vijf beurten monddood (22-7). De kloof werd nog iets gedicht door de Griek (serie 9, 22-17). Het laatste woord was weer voor Kim, die vanaf 32-26 twee beurten later de winst naar zich toetrok: 40-30 in 15.

Frédéric Caudron moest in zijn partij tegen Birol Uymaz op de counter om een koof uit de eerste beurten goed te maken. De 15-7 (6 beurten) werd langzaam omgebouwd naar een eerste Belgische voorsprong (21-18), waarna Caudron het tweede deel van de wedstrijd dirigeerde. De eindsprint was magistraal: een slotserie van 18, die de verbijsterde Turkse coming-man op een kansloze score zette: 40-20 in 16.

Eddy Merckx deed niet veel onder voor de speler met wie hij op het WK de finale speelde. Jérémy Bury miste de start en werd onder de voet geloen met series van 8 en 6 voor scores van 18-6, 30-9 en 35-11. De opleving met een serie van 10 (21-38) van Bury kwam te laat. Merckx deelde de knock-out uit met 40-25 in 17 beurten.

Voor Roland Forthomme was het een koud kunstje om de met zichzelf worstelende Dong-Koong Kang af te troeven. De Belg leidde met 8-0, 16-5 en 20-6 (17e beurt), kreeg verder geen tegenstand meer en maakte de partij uit op 40-18 in 28. Kang kwam in de nabeurt pas tot leven en kon nog negen scoren (40-27).

De tweede Spanjaard, Juan David Zapata, kwam beter uit de startblokken dan Dick Jaspers (14-5 in 9), maar viel plotseling stil toen de Nederlander zijn ritme vond. Jaspers scoorde vanaf de 10e tot de 18e beurt 30 keer, Zapata nog twee keer in 9 beurten: 40-16 in 18. Murat Naci Coklu en Eddy Leppens liepen gelijk op tot de pauze (20-16 voor de Belg). In het laatste part sprintte Coklu weg met 12 (31-21) en won met 40-35 in 26. Marco Zanetti had vanaf het begin een duidelijk overwicht tegen Sameh Sidhom, toonde bij vlagen weer zijn uitzonderlijke klasse en maakte de partij geroutineerd uit: 40-31 in 30.