Driebanden
MEDELLIN - De Boliviaanse biljarter Javier Trigo zit al meer dan twee maanden opgesloten in een klein appartement in het centrum van Medellin, Colombia. Daar speelde hij net voor de uitbraak van de Coronacrisis een toernooi. Het tweede toernooi in die week werd afgelast, maar de 34-jarige Boliviaan kon niet meer terug naar zijn land. Het vliegveld werd gesloten en er waren geen vluchten naar zijn land. Hij zocht noodgedwongen een goedkope flat, die hij deelt met twee Mexicanen, een Nigeriaan en een Colombiaan. ,,De situatie is hopeloos, we hebben nauwelijks geld om te eten'', vertelt Javi, zoals hij door zijn vrienden in Cochabamba, waar hij woont, en onder biljarters wordt genoemd.
De Colombiaanse regering zal door de crisis pas in augustus weer reizen toestaan naar Bolivia. Javier Trigo woont zo'n 2800 kilometer (18 uur reizen over land) van de plaats waar hij nu verblijft. De grenzen zijn dicht, dus er is geen mogelijkheid om weg te komen uit Medellin. De noodkreet is hartveroverend. ,,Ik wil zo graag naar huis, naar mijn ouders, mijn broer en zus, mijn vrienden. We leven hier armzalig, met een heel klein beetje geld. Ik heb elke dag honger, maar we kunnen hooguit één keer per dag iets eten. Thuis in Bolivia heeft iedereen het ook slecht, omdat ze al twee maanden niet kunnen werken. De situatie is uitzichtloos als dit nog tot augustus duurt.''
Javier Trigo, behalve speler ook de hoofdscheidsrechter op het Wereldkampioenschap driebanden in Bolivia in 2017, zocht zelf Kozoom op voor een interview in de hoop dat de regering in zijn land hem te hulp schiet. ,,Ik voel me gelukkig gezond en ben niet besmet. Maar ik hoop dat ze een humanitaire vlucht kunnen regelen. Die vertrekken vanaf Bogotá en de wegen naar de hoofdstad zijn dicht, dus ik moet een auto huren. Dat kost 200 dollar. De vlucht is misschien gratis, maar in mijn land moet ik verplicht twee weken in quarantaine. Dat kost ook nog 431 dollar. Ik voel me hulpeloos, ik weet niet wat ik moet doen om hier weg te komen. Ik weet geen uitweg.''
De Boliviaan is een bescheiden speler in zijn land, waar een kleine 40 biljarters meedoen in de nationale toernooien. Hij speelde mee in twee Pan Amerikaanse toernooien in Mexico en Argentinië, waar hij onder meer speelde tegen Pedro Piedrabuena, Javier Teran en Luis Aveiga.
Kozoom/Frits Bakker Je was naar Medellin gereisd om twee toernooien te spelen.
Javier Trigo: Het eerste toernooi was in de Máster Club, het tweede in Iberoamerican in Barranquilla. Het eerste werd nog gespeeld, maar toen brak COVID 19 uit en ging de stad in lock down. Mijn vlucht werd geannuleerd, ik kocht nog een tweede ticket, dat heel duur was, maar een paar uur later werd beslist dat de vlucht niet meer doorging. Twee Mexicaanse spelers konden nog wel naar huis. Javier Teran was eerst met mij, maar heb ik daarna niet meer gezien.
Kozoom/FB: Hoe heb je geprobeerd om via je land een terugvlucht te regelen?
Javier Trigo: Ik heb de ambassade benaderd, maar zij kunnen niets doen voor mij. De president van mijn land zegt dat Bolivia een arm land is, dat niets kan doen voor de mensen die vastzitten in andere landen. En nu wordt het alleen maar erger. Mijn geld raakt op, ik moet leven van een heel laag budget en proberen te overleven in deze situatie. Ik zit in het goedkoopste appartement voor toeristen, het laatste nieuws is dat we pas met een 'commercial flight' kunnen vertrekken in augustus. Het is really crazy, ik kan hier niet nog twee maanden overleven.
Kozoom/FB: Wat is je beroep in jouw land en woon je met familie? En biljarten is hobby?
Javier Trigo: Ik heb een eigen constructiebedrijf, maar heb nu al veel contracten verloren. Biljarters in Bolivia zijn amateurs, de regering steunt ons niet. Ik woon alleen in mijn huis in Cochabamba en gelukkig zorgen mijn ouders voor mijn kat en mijn andere huisdieren.
Kozoom/FB: Hoe kun je uit deze hachelijke situatie komen, waar moet de hulp vandaan komen?
Javier Trigo: Ik wil dit verhaal doen, zodat het in het sportniews komt in Bolivia. Misschien kunnen de autoriteiten dan iets voor me doen. Veel mensen uit Bolivia zitten ook in deze situatie. Ik hoop dat mijn land al die mensen kan helpen, omdat we echt in nood zijn. Ik mis mijn thuis so bad, ook al wil ik wel zeggen dat Colombianen echt de warmste en meest vriendelijke mensen van heel Zuid-Amerika zijn.
Javier Trigo (rechts) voor een teamwedstrijd op de Panamericans