Driebanden
PORTO – Het goud was opnieuw voor Dick Jaspers, voor de vierde keer in zijn carrière in een Europees kampioenschap. De Nederlander versloeg zijn tegenstander Eddy Merckx in de finale in Porto onbedreigd met 3-0. Hij verdiende de titel, hoewel Jaspers in een nerveus gevecht (gemiddeldes 1.451 tegen 1.172) niet het niveau haalde waarmee hij Frédéric Caudron versloeg in de halve finale.
De historie leert echter dat Dick Jaspers in belangrijke internationale toernooien nooit meer finales verliest. Hij won vier Europese titels tot nu toe, in Göynük (2003 tegen Caudron), Florange (2008 tegen Blomdahl), Sankt Wendel (2010 tegen Merckx) en nu in Porto opnieuw tegen Eddy Merckx. Twee keer verloor hij van Blomdahl een finale, helemaal aan het begin van zijn carrière in 1990 en 1991. Twee keer speelde hij ook een finale op een wereldkampioenschap. Beide keren, in 2000 in St. Etienne en in 2004 in Rotterdam greep Jaspers het goud.
Het zijn cijfers die alleen voor de allergrootsten in de sport zijn weggelegd. Dick Jaspers is een winnaarstype, een speler die zich vastbijt in finales en alleen in het begin van toernooien te verrassen is. Dat is hem de laatste jaren vaak gebeurd in WK’s, waardoor hij nu zeven jaar zonder wereldtitel is.
In het Europees kampioenschap stijgt hij meestal naar grote hoogten, met Florange in 2008 als absoluut hoogtepunt in de historie. Daar speelde Jaspers in de finale tegen Blomdahl zijn drie sets uit in twee, één en vijf beurten, met een recordgemiddelde van 5.625.
Dick Jaspers en Eddy Merckx zijn niet alleen de twee besten van Europa op dit moment, ze voeren ook de wereldranglijst aan. Jaspers komt uit een land waar verder in de top tien geen wereldtoppers spelen, Merckx staat met Caudron in de top drie en ook Jef Philipoom, Eddy Leppens, Roland Forthomme en Peter de Backer behoren tot de spelers die kunnen schitteren in internationale toernooien.
De Europese top domineerde ook het toernooi in Porto, waar Torbjörn Blomdahl zich in het gevecht om de prijzen kon mengen, Dani Sánchez bij tijd en wijle zijn grote klasse liet zien en Martin Horn en Jef Philipoom beide een grandioze start hadden, maar daarna in de volgende fase snel werden uitgeschakeld.
Dick Jaspers en Eddy Merckx overleefden de slijtageslag, in de halve finale respectievelijk tegen Frédéric Caudron en Torbjörn Blomdahl en stonden vanavond tegenover elkaar. De partij had één opvallend moment, toen Eddy Merckx in de finale van de tweede set, op een 1-0 achterstand, een carambole maakte met de verkeerde bal, een zeldzame concentratiefout. De arbiter, een bevallige jongedame, bemerkte de fout niet, maar werd er door Jaspers op gewezen. Twee beurten later maakte de Nederlander de set uit en nam hij een voorsprong van 2-0.
De finale was niet super hoogstaand, omdat beide spelers de verdedigende tactiek hanteerden. De drie sets waren wel ongemeen spannend tot het einde. Jaspers won de eerste met 15-13, de tweede met 15-12 en de derde met 15-10 in elf beurten. Het Europees goud werd Jaspers omgehangen door Farouk Barki, voor de kampioen klonken aan het eind van de ceremony het Nederlands en Portugees volkslied.