Carambole
BLANKENBERGE - Het Belgische driebanden kreeg met Eddy Merckx aan het begin van 2020 een prachtige kampioen en een historische broederstrijd in de halve finales met Peter en Bart Ceulemans. De traditionele Multi's met zijn vele disciplines en titels beleefde een eerste, jammerlijke devaluatie in de bezetting door het ontbreken van twee topspelers: Frédéric Caudron in het driebanden, Patrick Niessen in de klassieke spelen. De organisatie klaagde niet over een verminderde belangstelling, maar ongetwijfeld leeft de hoop op een terugkeer van de publiekstrekkers. Eddy Merckx won zondagmiddag in het driebanden de finale tegen Peter Ceulemans met 40-23 in 19. Francis Forton werd de derde man op het podium door winst tegen Bart Ceulemans in de troostfinale met 40-24 in 21.
De finale startte met een eerste aanval van Merckx die leidde tot 22-14 in 8 beurten. Een tussensprintje van Peter Ceulemans (5) bracht de score naar 27-19 in 12, waarna Merckx zijn grote slagkracht weer liet zien met een counter van 7 naar 34-19 in 13 en 4 naar 38-19, miste door drie klossen nog het matchpunt, maar finishte op 40-23 in 19 beurten. Het toernooigemiddelde van de winnaar was 1.931.
Eddy Merckx verdiende met zijn overwinning 30 rankingpunten voor de wereldranglijst en blijft comfortabel in de top vijf.
Het toernooi werd in de andere disciplines gedomineerd door Eddy Leppens en Maarten Janssen in de klassieke spelsoorten, Danielle Le Bruyn prolongeerde de titel bij de dames en Dylan Parent was de sterkste bij de junioren. Peter Debaes haalde zijn vierde titel in het kegelbiljart, Erik Vervliet werd kampioen in het artistiek biljart en Johan Grimon bij de rolstoelers.
Benny van Goethem, voorzitter van de Belgische biljartbond, concludeerde tegen het eind van het toernooi: ,,Ik benadruk dat we genoeg grote spelers over hebben in België om er een groots festijn van te maken.'' Met spelers als Merckx, Forthomme en onder meer de twee broers Ceulemans was er in het driebanden nog kwaliteit genoeg over. Veel gevoeliger was de devaluatie van de klassieke spelen, waar de gemiddeldes en de hoge series ver achterbleven bij de laatste edities van de Multi's.
Het Ceulemans succes had nog mooier kunnen zijn, ware het niet dat het plotselinge terugtrekken van Kurt Ceulemans voor de kwartfinales een smetje vormde op het toernooi. Daardoor kreeg Francis Forton een walk-over en was hij automatisch geplaatst voor de halve finales. De oorzaak van het afzeggen van Kurt Ceulemans hing op de slotdag als een mysterieuze waas boven het toernooi. In kleine kring was slechts bekend waarom de voormalig organisator van de World Cup in Blankenberge zich niet meer liet zien. ,,Wij kunnen er niets over zeggen'', verklaarde Benny van Goethem, die zaterdagnacht pas kon meedelen dat Forton wel moest verschijnen voor de geplande wedstrijd. ,,Kurt Ceulemans heeft wel afgezegd bij de organisatie, niet bij de wedstrijdleiding. Daarom moet Forton wel inspelen, want Ceulemans kan altijd nog verschijnen.'' Het was evenwel al bekend dat dat niet zou gebeuren. Het afzeggen heeft niets, zoals eerst werd gesuggereerd, met familiaire omstandigheden te maken. ,,Het is een privébeslissing'', aldus de bondsvoorzitter, die verder niet in details trad.
De broedertwist in de halve finale tussen Peter en Bart Ceulemans gaf de finaledag niettemin de glans die het toernooi verdiende. De onverwachte doorbraak van Bart op Belgisch topniveau boezemde zijn grotere broer toch enig ontzag in, maar uiteindelijk gaf de routine de doorslag. Peter trok na de pauze de wedstrijd naar zich toe, liep in de slotfase uit naar 37-30 en won met 40-30 in een aardige, niet echt hoogstaande partij. Eddy Merckx piekte op een feilloos moment op weg naar de finale. Francis Forton had door de bye in de kwartfinales zijn ritme niet kunnen vinden en was in feite kansloos. De score sprak voor zich: 40-10 voor Merckx in 17 beurten.
De twee overwinningen van Peter en Bart Ceulemans in de kwartfinales brachten het publiek op de banken in het casino. De sensationele overwinning van Bart op Roland Forthomme was één van de hoogtepunten van de Multi's. De kleinste van het Ceulemans bolwerk had al heel aangenaam verrast met een overwinning bij de laatste zestien in 20 beurten. De botsing met Forthomme leek zich aanvankelijk in het voordeel van een van de grote titelfavorieten te ontwikkelen, maar vanaf de 15e beurt nam Bart Ceulemans brutaal de leiding, eerst met 22-20 en zes beurten later na een serie van 5 zelfs met 34-23. Wat Forthomme ook probeerde, hij had het gevoel en de slagvaardigheid niet om terug te slaan. Ceulemans maakte definitief een eind aan de partij met 40-24 in 25.
Peter Ceulemans sloeg zijn slag in de partij tegen Frédéric Mottet met series van 10 en 5 na de 20e beurt, toen het met 22-20 nog gelijkop ging in de score. Peter Ceulemans had veruit de beste eindsprint en won met 40-31 in 25. Eddy Merckx liep in de 18e beurt weg van Wesley de Jaeger met een serie van 11, die hem op 28-16 bracht. Die voorsprong bleef op het bord, hoewel Merckx niet in grootse doen was: de partij was de minste van de drie op moyenne in de kwartfinales: Merckx won met 40-32 in 32 beurten.
Het podium met Eddy Merckx (midden), Peter Ceulemans en Francis Forton
Peter Ceulemans, uitstekende tweede in het kampioenschap