Logonieuwstvcommunitystore

Game IconDriebanden

Een Vietnamees, twee Koreanen en een extra-terrestrial

05/12/2018

Published by bert van manen

commentlinktwitterfacebook
thumbnail
© © Kozoom

Kun je de uitslag van driebandentoernooien voorspellen? Wie als antwoord op die vraag direct zegt: "dat is wel heel moeilijk" moet leren zich sterker uit te drukken. Het is namelijk godsonmogelijk. Een kleine anecdote om dat te illustreren: ik heb al jaren kleine quizjes in mijn Facebook groep (Bert's Billiard Page), in de week voorafgaand aan een World Cup. De vraag is dan bijvoorbeeld: voorspel drie van de vier halve-finalisten. Er staat een goodie-bag met biljartartikelen klaar voor degene die met het goede antwoord komt. Uit m'n ooghoek zie ik dat tasje staan, hier in mijn studeerkamer.

Er heeft nog nooit iemand gewonnen.        

De redenen liggen voor de hand: de partijen zijn kort en dat vergroot de geluksfactor, er zijn veel meer topspelers dan vroeger, en er is niet één echte dominante kampioen. Ja, Caudron is natuurlijk wel de nummer 1 van de wereld en de regerend wereldkampioen, hij is de beste en favoriet in elk toernooi waarin hij speelt. Maar zijn overwicht is niets vergeleken met het schrikbewind van Ceulemans in de jaren zestig, zeventig en (deels) tachtig, of dat van Blomdahl in de jaren negentig. De World Cups bewijzen het. Laten we, in een poging kanshebbers te noemen, maar eens kijken naar de jaren 2013 - 2018, waarin naar 40 punten is gespeeld.    

Van de 31 meest recente World Cups heeft Fred er 7 gewonnen. De nummer twee op de lijst is Eddy Merckx, met 5 overwinningen. Torbjörn Blomdahl is derde met 4, Dick Jaspers heeft er 3, Haeng Jik Kim, Murat Naci Coklu en Dani Sánchez 2. Een zege: Jae Ho Cho, Marco Zanetti, Jung Han Heo, Jeremy Bury, Tayfun Tasdemir en Dong Koong Kang.  

Dat zijn al dertien spelers die bewezen hebben dat ze een World Cup kunnen winnen. Een deel van hen gaat dat zeker nog vaker doen. Vervolgens moeten we kijken naar spelers die vóór 2013 gewonnen hebben, en nog steeds op het hoogste niveau acteren. In die categorie: Forthomme, Horn, Sung Won Choi en Sayginer. Zou Kasidokostas ook met zijn "verkeerde" hand een World Cup kunnen winnen? Ik betwijfel het. Yüksel, Philipoom, Nelin? Spelen alle drie nog steeds sterk, maar het zou me verbazen als ze opnieuw een titel halen. De teller staat op 17.

En dan zijn er natuurlijk (hier komen we op glad ijs) spelers die nog geen World Cup gewonnen hebben, maar dat misschien wel in zich hebben. Voor de vuist weg: Uymaz, Cenet, Myung Woo Cho, Choong Bok Lee, Jae Guen Kim, Xuan Cuong Ma, Quyet Chien Tran, Polychronopoulos, Nguyen Quoc Nguyen, Palazon, Minh Cam Ma, Leppens, Martinez. En dan staat de teller al op 30 mogelijke winnaars. Ik noem veiligheidshalve nog even Bitalis, want die ben ik ooit wel eens vergeten in een opsomming en daar is ie nog altijd niet overheen. Ben je zelf niet genoemd, of is je favoriete speler vergeten, dan bij voorbaat mijn excuus. En als je me vertelt dat er een Koreaan is waar ik nog nooit van heb gehoord, die 1.700 kan spelen, dan geloof ik je.   

Waar zijn de Zuid-Amerikanen? Bijna altijd in Zuid-Amerika, en dat is het probleem. Het valt niet mee om een zuiver beeld te krijgen van de speelsterkte van Colombianen als Catano, Morales en Diaz, omdat ze zelden meedoen aan World Cups. Morales krijgt nu een kans, hij heeft de UMB wildcard voor Ho Chi Minh.  En Piedrabuena? Geweldige speler, maar ik zie hem geen toptoernooi winnen, zeker niet met een klok.   

Volgende week zijn we met het hele circus voor de vierde keer in Ho Chi Minh. Tasdemir (finale tegen Blomdahl), Caudron (tegen Jaspers) en Merckx (tegen Blomdahl) hebben daar gewonnen. Het waren drie hoogstaande  toernooien in Vietnam: totaalmoyennes van 1.776, 1.672 en 1.685 voor de laatste 32. En beter publiek is bijna niet te vinden: de uiterst sportieve Vietnamezen stonden op de banken voor iedere mooie bal van een Turk, Belg of Koreaan. De UMB wildcard, als gezegd, is dit keer voor Morales, de twee wildcards van de organisatie zijn toegekend aan Quyet Chien Tran en Minh Cam Ma.  

 

Ho Chi Minh 2015

 

Wat mij rest is alleen nog deze keuze: speel ik op safe met de conclusie dat iedere World Cup veel kanshebbers heeft en een voorspelling zinloos is? Of steek ik m'n prognostieknek uit, zodat iedereen me volgende week kan uitlachen? Het laatste, uiteraard.    

Deze World Cup zou wel eens een doorbraak kunnen worden voor de Aziaten. Dat zie ik een beetje aankomen. Er komt een moment waarop ze niet meer gedwee hun kwartfinales verliezen. Ze gaan die 40 in 15 ook eens spelen als het er ECHT om gaat, omdat ze geleerd hebben zich te ontspannen. (Geen Koreaan heeft ooit een kwartfinale van een World Cup verloren omdat hij ongeconcentreerd was. Ze zijn op die dagen bijna standaard overgeconcentreerd). Dat leerproces is (Jae Ho Cho, Dong Koong Kang, Haeng Jik Kim) een heel eind op weg. Mijn podium in Ho Chi Minh? Een Vietnamees, twee Koreanen en een extra-terrestrial. En ik zal er wel gruwelijk naast zitten. Maar zou het niet geweldig zijn, voor de sport, als een Vietnamees won?  

 

Comments