ZUTENDAAL - Het bloed van de geniale biljarter kruipt af en toe weer waar het niet kan gaan. De veelvoudige Belgische en Europees kampioen Patrick Niessen (55) is sinds drie, vier jaar meer baas en uitbater van een prachtige biljartzaak dan dat hij als specialist van de kaderspelen balanceert op de krijtlijnen van de matchtafel. Bijna een jaar nu heeft Niessen net als alle collega's in de horeca een gedwongen stop moeten maken door de coronacrisis. Hij hunkert naar de nieuwe start en bovenal ook naar zijn come-back als biljarter. ,,Ik heb het gemist, de competitie, de rivaliteit, de mooie klassieke spelen'', klinkt het weemoedig, vanaf het terras dat uitkijkt op de serene stilte van de streek.
De laatste Belgische titel dateert alweer van een kleine twee jaar geleden, de eerste, voorlopige terugkeer is voorzien voor de Classic Race Challenge in de spelsoort 47/2, die van 26-28 maart door Kozoom en de CEB wordt georganiseerd. De Europese kadertop is geïnviteerd. Patrick Niessen, een wereldtopper, mag natuurlijk niet ontbreken op dit podium. ,,Mijn trainingen zijn erop gericht om daar weer te kunnen schitteren'', verzekert de Belgische kadrist met 38 titels in eigen land, 10 Europese titels en 3 Masterstitels op zijn rijke palmares.
Hij heeft heel wat robbertjes uitgevochten met zijn rivalen, in de Belgische arena's met Frédéric Caudron, Eddy Leppens, Peter De Backer, Johan Claessen, Philip Deraes en andere gerenommeerde kadristen, buiten de Belgische landsgrenzen met De Bruijn, Faus, Tilleman, Mata Gretillat, Christiani, Cuenca, Soumagne, Nockemann en andere grootheden. Zijn eerste grote titel, herinnert hij, was één van de mooiste, in het vrij spel op het EK in een finale tegen René Luijsterburg: ,,Ik won alle partijen, niet één in één beurt, maar wel allemaal in twee beurten. Het voelde fantastisch om zo je eerste Europese kampioenschap te kunnen halen.''
Daarna volgden er nog veel: vooral op het Belgisch kampioenschap in Blankenberge, waar jarenlang de Multi's werden gespeeld, was Patrick Niessen jaarlijks één van de grote sterren voor wie toeschouwers uit binnen- en buitenland naar de volle tribunes kwamen. De specialiteit van de meester? Briljante series op de kaderlijnen, op de kop van de tafel, in de ankers, compact en subtiel, balanceren op de millimeter en met fantastische verzamelstoten. Patrick Niessen liet supporters en kijkers ademloos toekijken.
Dat monotone ritme is er even niet meer, het gevoel, de vorm en de klasse zullen snel weer terug zijn als hij terugkeert op de blauwe lakens. ,,Ik voel me nog goed hoor, ik verlang ernaar om het te laten zien'', zegt Niessen, die 22 jaar met één jaar onderbreking meespeelde op de Belgische kampioenschappen. Al die jaren leefde Niessen als een profbiljarter, gesponsord door zijn teams, vooral in Nederland met het Etikon team waarmee hij Europese titels behaalde.
Hoogtepunten in die carrière? ,,Wat me het eerst te binnen schiet, is het Europees kampioenschap 71/2 in Servera in 2005. Ik speelde de 250 punten in de halve finale tegen Marek Faus in één beurt. En zo subtiel en op tempo, dat ik niet één keer uit het anker ben geweest. Jean Marty, een Franse grootheid en ex-wereldkampioen, zat te kijken en zei na de partij: dit heb ik nog nooit zo zien spelen.'' Het was een veld van 48 spelers in dat Europese toernooi, die Niessen met winst in de finale tegen Esteve Mata allemaal achter zich liet.
Hij was, geeft hij eerlijk toe, de laatste jaren meer cafébaas dan biljarter. De bekende biljartzaal Keuvel-aer (vier matchtafels, vijf kleine tafels), in Zutendael met zo'n 7500 inwoners, was voor de COVID crisis een drukke zaak met zo'n 100 clubleden van de Maaslandse Biljart Academie, Sint Jozef en De Ketsers. De bekendste leden, onder andere, Mathy Monnissen, Maarten Janssen en voorheen Kenny Miatton. ,,Veel biljarters kwamen hier trainen of wedstrijden spelen voor de crisis.''
Twee weken geleden was er plotseling paniek in biljartkringen. Patrick Niessen had zijn zaak te koop gezet! Was dat het gevolg van corona, van de sluiting van de zaak sinds vorig jaar, van vele maanden zonder competitie? ,,Het is niet de ware reden'', verzekert hij. ,,Ik wil eigenlijk eens kijken of er belangstelling voor is, dat heb ik gezegd tegen een makelaar. Hij zei gelijk, we zullen eens kijken wat er op af komt. Ik verwacht zelf geen potentiële kopers, zeker niet in deze zware tijden voor de horeca. Dus het zou zo maar kunnen dat ik nog eens vijf jaar in de zaak blijf.''
Hij geeft toe: ,,Ik heb veel tijd nu om over alles na te denken. Veel wandelen, veel koken, dat doe ik graag. Het leven in de zaak, als het straks, hopelijk 1 mei weer open mag, is zwaar om het alleen te doen. Op 1 maart zit ik er nu vier jaar in. Ik heb een vriendin, Renilde, sinds anderhalf jaar. Ik woon bij de zaak, zij woont twintig kilometer verder in Zonhoven. We zijn zo veel mogelijk bij elkaar, maar zij wil niet in de zaak, ze heeft genoeg gewerkt. Toen de crisis er nog niet was, ging ik 's middags om 1 uur open tot sluitingstijd. Ik had personeel, maar stond er vaak alleen voor. Daarom zei ik nu, na al die maanden gesloten te zijn: we zetten het eens te koop.''
,,Ik ga er nu regelmatig trainen om het toernooi voor te bereiden'', sluit Niessen zijn verhaal af. ,,Ik heb tijd om over van alles na te denken, over mijn toekomst, maar ook over het huidige biljarten. Het is jammer dat de kaderdisciplines en het kleine spel gedoemd zijn om te verdwijnen. De UMB, de wereldbond, doet eigenlijk niets voor de klassieke spelers. Alles, en ik kan er wel iets van begrijpen, is tegenwoordig gericht op het driebanden. Ik heb zelf ook wel de neiging gehad om driebanden te gaan spelen. Dat was tien jaar geleden, maar toen kreeg ik net het mooie aanbod om bondscoach in Nederland te worden. Daarna was het te laat om nog een serieuze gooi naar de top te doen. Ik heb het wel gespeeld, zo rond de 1 gemiddeld haal ik wel, maar dat stelt niets meer voor.''
Het is spijtig voor de jeugd, vindt hij, dat de disciplines uitsterven. ,,Wij hebben er alle energie in gestoken. Ik heb vanaf mijn elfde jaar moeten kiezen tussen voetbal en biljarten en heel veel tijd aan biljarten besteed. Maar dat gaat niemand meer doen. Alles is in een paar bewogen jaren veranderd in de biljartwereld, met de UMB, met de PBA, met de komst en opkomst van de Koreanen en de Koreaanse organisatie. Het is er allemaal niet op verbeterd door de ruzies onder elkaar, dat kinderlijke gedoe. De wereldtop zou toch overal moeten kunnen spelen?''
Dank Patrick Niessen, voor dit openhartige interview.
Patrick Niessen, schitteren op het Belgisch kampioenschap in Blankenberge