Driebanden
HEEMSTEDE – Soms was het weken stil rond Raimond Burgman, die wel altijd op zijn zelfde niveau speelde, nooit echt hoge uitschieters had, maar ook nooit opvallend faalde. Het toonbeeld van regelmaat, altijd goed, altijd een speler op wie je kon vertrouwen, zo noemden collega’s hem altijd. Todat hij weer eens toesloeg in de laatste weken van vorig jaar. De overwinning in het Kersttoernooi deed hem weer helemaal opleven.
Hij heeft er enorm van genoten, zegt hij in de dagen voor weer een mooie uitdaging op zijn programma: de Masters in Kapelle. ,,Ik ben nooit zo van facebook geweest, maar vond het wel heel leuk om zo veel reacties te lezen.’’
Aan de vooravond van de Masters tijd om even bij te praten met Raimond Burgman (12 mei 1964) uit Heemstede.
Frits Bakker: Wat een drukte in het anders zo rustige leventje van Raimond Burgman na die winst in het Kersttoernooi?
Raimond Burgman: ,,Het is een prachtige week geweest, eerst het toernooi zelf en dan daarna zo veel mensen die me hebben gefeliciteerd met het succes. Dat is heel leuk natuurlijk, het is een bevestiging van wat je zelf wel weet, maar het is er in dit toernooi eindelijk weer eens uitgekomen. Het gaat zeker een nieuwe impuls geven aan mijn carrière.’’
FB: Wat gaf je de meeste voldoening in Zundert?
RB: ,,De overwinning op Frédéric Caudron, van wie we allemaal weten dat hij een geweldige biljarter is. Zo iemand verslaan, dat doet wat met je. Ik moet het eerlijk toegeven. Ze zeggen altijd wel dat ik zo’n koele kikker ben, maar nu had ik het toch even moeilijk. In het interview voor Kozoom was ik mijn emotie even niet de baas.’’
FB: Kwam dat ook door wat er in je laatste beurten gebeurde, zoals je later vertelde?
RB: ,,Ja, klopt wel, ik legde aan voor mijn matchpunt, dat ik eigenlijk niet kon missen. Maar ik voelde plotseling iets vreemds. Ik ben even recht gaan staan, heb toen aangelegd, maar ik miste de bal onbegrijpelijk. Frédéric, die ook weet wat ik heb meegemaakt, reageerde er heel sportief op. Hij vroeg: moeten we even om een pauze vragen, Raimond?’’
FB: Hoe is dat, die herinnering aan toen, wat heb je toen meegemaakt en hoe speelt dat nog mee in je hoofd?
RB: ,,Het blijft heel lang bij je, ook al is het nu van 16 september 2003 geleden, precies een maand voordat ons dochtertje werd geboren.’’
FB: Voor wie het niet meer weten, wat gebeurde er op die dag?
RB: ,,Mijn vrouw Natascha was hoogzwanger en vroeg of ik ’s avonds nog even een patatje wilde halen. Ik ben weggereden met de auto en toen ik stopte bij de friettent, vielen mijn sleutels uit mijn hand. Toen ik ze op wilde rapen, kreeg ik een vreemd gevoel. Mijn rechterkant was uitgevallen. Ik reed nog naar huis, maar merkte daar dat ik niet meer kon praten. Ik ben naar het ziekenhuis gebracht, ben daar een nacht gebleven en ze hebben vastgesteld dat het een kleine hersenbloeding is geweest.’’
FB: Wat waren de gevolgen voor de dagen en ween daarna?
RB: ,,Het trok langzaam weer allemaal bij, dus zo heel erg was het niet. Ik heb het daarna ook niet meer gehad, maar in die eerste periode na het voorval, maakte ik af en toe nog eens iets geks mee. Zo trainde ik eens met Arno Peterson. En toen ik een rondspeelbal wilde maken, stootte ik normaal af, maar was de bal zo’n veertig centimeter mis. Dat kan normaal niet.’’
FB: Moet je nog medicijnen gebruiken om dit in het vervolg te voorkomen?
RB: ,,Ik gebruik nog altijd bloedverdunners; dat zal ik altijd wel blijven doen. En ik moet af en toe op controle, maar ze zien nooit iets afwijkends. Maar toch… Als je zoiets hebt, zoals in die partij tegen Caudron, dan denk je toch weer terug aan toen.’’
FB: En de spanning in die wedstrijd, die deed ook wat je. Wij zaten met je schoonvader op de tribune, die zei: Raimond zegt wel altijd dat hij geen zenuwen heeft, maar zoals nu heb ik hem nooit gezien.
RB: ,,Het gebeurt me inderdaad maar heel zelden. Ik heb het ook eens gehad toen ik van Raymond Ceulemans kon winnen. En nu tegen Caudron ook weer. Dan voel je wel wat spanning in die laatste beurten.’’
FB: Maar goed, het Kersttoernooi winnen, dat geeft een nieuwe impuls aan je carrière.
RB: ,,Ik denk het zeker, omdat het natuurlijk niet zo maar een toernooi is. Zo veel sterke spelers aan de start, ik heb er nog een week lang ontzettend van genoten.’’
FB: En nu? Op naar de Masters in Kapelle met veel vertrouwen?
RB: ,,Het wordt zeker een heel mooi toernooi en ik heb er heel veel zin in. Vorig jaar heb ik de finale gespeeld tegen Dick Jaspers. Ik hoop nu weer ver te komen. Het vertrouwen en de vorm zijn er in elk geval.’’