Driebanden
LOMMEL – Twee absolute topspelers, twee vrienden voor het leven, ploegmaats in de Belgische en de Nederlandse competitie, samen organisator van de Superprestige, sloten vrijdagavond in de Adelberg in Lommel, waar show en topbiljarten hand in hand gingen, het toernooi af dat als een veredeld Belgisch kampioenschap door zou kunnen gaan.
Frédéric Caudron, stylist en allrounder, vermaard om zijn razendsnelle speeltempo, die maar één keer werd bedreigd in zijn vorige partijen (40-39 in de kwartfinale tegen Francis Forton), won de finale met 40-26 in tien beurten. Hij versloeg in de eindstrijd Eddy Leppens, de dappere vechter, die Roland Forthomme en later ook Eddy Merckx had uitgeschakeld in boeiende gevechten en met veel karakter, klasse en een verbluffende veerkracht tot de strijd om het goud was doorgedrongen.
De Superprestige, waarin de toeschouwers werden vermaakt door een routineuze showmaster en de spelers met hun opkomst voor de partijen een kleurrijk tintje aan het imago van de biljartsport gaven, werd bekroond met een gedroomde finale voor het thuispubliek. En met een wervelende demonstratie van de twee finalisten: 4.000 en 2.600 gemiddeld.
Het Belgische prestigetoernooi was aanvankelijk ook het podium waarop Peter Ceulemans had geëxcelleerd met een ijzersterke voorronde en hoge series, Frédéric Caudron, Eddy Merckx en Roland Forthomme in de eerste schifting ongeslagen waren gebleven en Caudron, De Backer, Merckx en Leppens de halve finales speelden.
Maar uiteindelijk stonden de twee spelers tegenover elkaar, die alle sentimenten voor die ene keer aan de kant schoven. Caudron tegen Leppens... wat een sluitstuk, wat een uitsmijter voor het publiek.
Frédéric Caudron, niet vies van een geveinsde koude oorlog voor de partij, kondigde voor de finale aan: ,,Ik weet het, Eddy is mijn vriend…, maar voor het komende uur is hij mijn vijand.’’ De onverstoorbare Leppens was er eerst niet van onder de indruk. Hij won de trekstoot, begon van acquit met zeven en liet er in zijn tweede beurt nog eens drie punten op volgen (10-1).
De opening werd nog mooier: Caudron vond snel zijn ritme met een vijf in de tweede beurt (10-6) en gooide er onmiddellijk een serie van acht overheen (14-11) en één beurt later 17-12. Vanaf dat moment was Caudron ontketend en niet meer te stuiten: de definitieve kloof werd geslagen in de zesde beurt (!), toen hij wegliep van zijn tegenstander met een serie van dertien (klein mazzeltje bij de tiende carambole, maar verder vooral veel wonderbaarlijke oplossingen) en de stand op 30-13 bracht.
Tien punten nog te gaan dus voor Caudron, met gemiddeldes op dat moment van 5.000 en 2.167. Met een antwoord van tien kwam Leppens terug tot 30-23. Daarmee stelde hij het vonnis nog een paar beurten uit. Drie beurten later gleed Caudron glorieus door de finish, niet meer te stoppen in zijn scoringsritme en toegejuicht als de welverdiende winnaar.