Bir dakika boyunca, dünya standartlarındaki sporcuları unutun ve kendi oyununuzu düşünün. Muhtemelen 20 sayının üzerinde bir yüksek seri yapamazsınız. Bunu çok az kişi yapar. Eğer ara sıra 13-14 sayı çekebiliyorsanız, gerçekten çok güçlü bir oyuncusunuz. Üç bant camiasında çoğumuz, beş ya da altı çekebiliyoruz, nadiren bu sayı dokuza kadar çıkabilir. Bu bir sorun değil: Her seviyenin "kendine özgü" serileri var. 

Herkes ortalamalarıyla orantılı olarak, yüksek seri yapamaz. Bazı oyuncular kabaca, aynı oyun gücüne sahip olan bir diğerinden daha iyidir. Biz hepimiz "bazen kaçırmayan" bu adamı tanıyoruz. Aslında bu kişinin 0,650 olduğu, ama 0.900 gibi göründüğü günleri var. Ama unutmayın ki, genelde 0.500 oynar ya da 0.650 olamaz!

Hadi iki tip oyuncuyu karşılaştıralım. Karşıt fikir oluşturabilmek için biraz abartıyor olacağım. A oyuncusu şuna benzeyen bir skor kaydediyor: 0-1-0-0-0-8-0-0-1-0-0-0. B oyuncusu değişik bir stille şunu kaydediyor: 2-0-0-1-0-2-3-0-1-0-1-0. İkisi de 12 isteka 10 puana sahip, bu yüzden onların oyun gücünün karşılaştırılabilir olduğunu varsayacağız. Aradaki fark ne?

Bu somut bir örnek değil ama, düzenli sayı alma şekilleri, bize oyunları hakkında bir şeyler söylüyor. A oyuncusu problem çözme becerileri üzerinde çalışmalı. Rakipleri için ona sayı kaçırtmak çok kolay. Ama sonra, topları kontrol ettiğinde çok tehlikeli olabilir. Kolay sayıları zekice oynuyor gibi görünüyor. B oyuncusu tam tersi. Ona karşı defans oynamak zor. Onun için ne bırakırsan sayı almaya devam edecek ama, gerçekten iyi fırsatlardan en iyi şekilde yararlanamıyor gibi görünüyor. Zorlu vuruşları kolay olanlardan daha iyi oynuyor.

En avantajlı olan oyuncu hangisi, A mı yoksa B mi? Cevap tamamen oyun gücüne bağlı. Ortalamanın en düşük olduğu durumlarda, savunmanın öneminin en yüksek olduğunu her zaman aklımızda tutmalıyız. Neden? 

0.666 ortalamanız varsa (60 isteka 40 diyelim), masadaki pozisyonların çoğunu size sağlayan kişi rakibinizdir. Eğer 1.500 ortalamanız varsa (40 isteka 60 diyelim), pozisyonların çoğunu masaya koyan kişi sizsinizdir. Bu nedenle, Cho'nun hayatında rakip çok önemlidir. Oyun, kolay pozisyonlar etrafında döner. Cho için, oyun tamamen serilerle ilgilidir. 

Her üç bant oyuncusu için öğrenme eğrisi budur. Her savunmayı kırarak, zor vuruşlar yapmaya odaklanmayın. Bu yine de bir işe yaramayacak ve otuz sent kazanmak için bin dolarlık yatırım yapmaya devam edeceksiniz. Üç serinizi beşe veya altı serinizi ona çıkarmak ne işe yarar. Başka bir deyişle: kolay veya yarı-zor atışları, doğru oynama yolunda zaman ve enerji harcamak. 

3 bant serilerinin güzelliği, sandalyede oturan oyuncunun artık önemli olmamasıdır. Herhangi biri ya da şampiyon Dani Sanchez ile oynuyor olabilirsiniz, sayı almaya devam ettiğiniz sürece farketmez. Yapabilecekleri bir şey yok. Ve unutmayın: serinizi her zaman sağlam bir savunma atışıyla sonlandırmaya çalışın. Yedi çektiniz, altı mı çekti? Bahse girerim, bu konuda iyi hisseden odur. Dört çekip onun kaçırmasını sağlarsanız daha iyi olursunuz. 

İşte, sadece bir oyuncu tarafından çekilen yüksek seriler nedeniyle hafızamızda yaşayan birkaç eşleşme örneği:

- Yedi çekmek, uluslararası standartlarda özel bir durum değil. Ama bir maçta 5 kere yedi çekmek? Zanetti-Caudron 2017 Avrupa Şampiyonası finali. Skor: 11 isteka 40-14.

- Belçikalı Steven van Acker şu maçı asla unutmaz: 16 isteka 50-20 skorla Eddy Leppens'i yendi ve son dört istekada 12-0-5-19 çekti. 

- Oldukça az sayıda oyuncu, bir maçta üç kez 10 veya daha fazla sayılık seri üretebilir. Burgman ve Leppens tarafından yapılan 10-10-10. Sang Lee tarafından yapılan 11-11-11. Forthomme ve Caudron tarafından yapılan 10-11-12. Sanchez ve Zanetti tarafından yapılan 10-10-14. Peki ya buna ne dersiniz: Hollandalı Anno de Kleine'ın Jan van Erp'e karşı; başlangıçta 12, maçın ortalarında 16 ve maçı kapatan başka bir 12 ile 9 isteka 50 yapması!

- Blomdahl LG+Cup 2017'de Nguyen'i 7-9-18 sayılık seriler yaparak 8 isteka 40-5 yendi. 

- İki isteka patlamaları? Bunlardan bir sürü örnek var. Toplamda 30 sayı ve fazla olanları söyleyeceğim (ve eminim ki bir kaçını unutacağım, hafızam o kadar güçlü değil.) Murat Naci Çoklu'nun bir maçta iki kez 15 sayılık serisi var. Elbette bu 2015 yılındaydı. Dick Jaspers, bir maçta Caudron'a 22 ve 10 sayılık seriler üretti, ama kaybetti. Hollandalı sporcu ayrıca, Efler'e karşı 22 ve 11 çekerek 4 istekada oynadığı maç ile dünya rekoru kırdı. Nelin 2000 yılında, 22 ve 12 çekerek Philipoom'u 11 isteka 50-16 yendi. Caudron 2016 yılında, 21 ve 14 çekerek Klompenhouwer'ı 12 isteka 50-12 yendi. Başka bir örnek Jaspers'tan: 2003 yılında 17 ve 18 çekerek Horn'u 12 isteka 50-13 yendi. Ve son olarak, Jef Philipoom 2013 yılında Bart Ceulemans'ı 10 isteka 50-15 yendi. Jef, maçı 17-1-18 çekerek bitirdi! 1995 Dünya ve Avrupa Şampiyonu, tam bir yüksek seri uzmanı ve bu tamamen pozisyon oynama ile alakalı bir şey. Bu kategoride ayrıca: Tayfun Taşdemir antrenman maçlarında, bir çok kez 30 ve üzeri yüksek seriler üretti. 

- Yeni kategoriler icat ettiğim göz önünde bulundurularak: Son zamanlarda izlediğimiz Jae Ho Cho ile Semih Sayginer arasındaki şu harika karşılaşmaya ne dersiniz? Cho açılışta 10 çekiyor ve Semih aynı istekada 19 ile cevap veriyor. İlk istekada iki oyuncunun toplam puanı 29. O kadar da kötü değil diye düşünüyorum. Fakat daha sonra, 2010 yılında Caudron'un, Fransa Liginde Martin Spoormans'a karşı 25 çekip bitirdiği maçı hatırlıyorum. Tecrübeli hakem/ 3 bant oyuncusu/ snooker oyuncusu, aso hakkında 11 çekti. Bu da demek oluyor ki; masada hiç kaçırmadan 36 sayı çekildi. 

Neden zor bir oyun olduğunu söyleyip duruyoruz?